Sinds ongeveer drie decennia wordt Ayurveda ook in het Westen beoefend en bereikt steeds meer mensen die naar een holistische gezondheid en levensstijl verlangen. Veel aanbieders werven met betrekking tot hun Ayurvedische aanbod met begrippen als “authentiek”, “traditioneel” of “klassiek”. Maar, er zijn daarbij aanzienlijke verschillen in stijl die elkaar in sommige gevallen zelfs tegenspreken. Kunnen leken “echte” Ayurvedische concepten wel herkennen, en zo ja, hoe? Hoe authentiek is het Ayurvedische aanbod in Europa in vergelijking met dat in de landen van herkomst, India en Sri Lanka?
De oorsprong van de klassieke Ayurvedische geneeskunde gaat terug tot de Vedische periode (1750-500 V.C. V.C.) van de Indiase geschiedenis. In de gouden eeuw van 200 voor Christus tot 800 na Christus werd de leer gesystematiseerd en ontstonden de internationaal erkende tekstverzamelingen (Samhita), met als vier belangrijkste vertegenwoordigers de Charaka, Sushruta, Asthangahrdaya en Ashtangasamgraha Samhita. In deze documenten werd de belangrijkste inhoud van de Ayurvedische leringen opgetekend. Zij gelden als de bron van de klassieke Ayurveda.
De onbekende variabele
Op mijn vele studiereizen door het Ayurvedische moederland India ontmoette ik in de jaren ’90 geleerden, praktiserende artsen en eenvoudige mensen met een fascinerende ervaringskennis die verder reikt dan de klassieke Ayurveda compendia. Zij kregen de kennis van hun leraren of groeiden op in familietradities die generaties lang de kennis ontwikkelden.
Deze ervaringskennis is de grote onbekende variabele bij de vraagstelling ‘Wat is de klassieke Ayurveda?”. Zijn belangrijke inhouden van de Ayurvedische leer mogelijkerwijs enkel mondeling overgedragen en zijn zij nooit opgetekend in de traditionele compendia? Hoe groot is het aandeel van kennis, die in de middeleeuwen werd vernietigd of verloren ging? Staat ons vandaag de dag echt veel Ayurvedische kennis uit de oude teksten tot onze beschikking?
Deze onbekende variabele herbergt ook een groot risico van misbruik. Het is moeilijk om grip te krijgen op de traditionele medicinale kennis. In het bijzonder onttrekken de zeer subjectieve diagnostische methoden, zoals het polsonderzoek of de farmaceutische kennis van oude familierecepten, zich mogelijk aan wetenschappelijke verificatie en falsificatie. Daarom wees gewaarschuwd om als leek alles aan te nemen, enkel en alleen omdat het oud en traditioneel lijkt.
De klassieke Ayurveda past zich aan
De oude teksten van Ayurveda wezen erop dat alle therapeutische behandelmethoden noodzakelijk aangepast dienen te worden aan:
• tijd (Kala)
• plaats (Desha) en
• leefomgeving (Kula) of sociaal-culturele situatie.
Op basis van deze gegevens kan men een coördinatenkruis van Ayurvedische stijlen samenstellen, met een tijd-as en een ruimtelijke-as :
- De tijd-as reikt vanaf het ontstaan tot het heden: van traditionele Ayurveda tot de hedendaagse Ayurveda.
- De ruimtelijke-as strekt zich uit van India naar Europa: van Indiase Ayurveda tot Europese Ayurveda.
Geen van deze Ayurvedische stijlen is beter of slechter, goed of fout, maar gewoon anders in de uitvoering. Elke stijl moet echter zonder verlies van authenticiteit beoefend worden en voornamelijk op beschikbare klassieke teksten gebaseerd zijn. Welke stijl voor wie geschikt is, is afhankelijk van de individuele behoeften.
Een traditioneel georiënteerde Ayurvedische praktijk brengt u tastbaar in de oude tijd; U wordt op traditionele houten banken behandeld en bent mogelijk omringd door foto’s en beelden van de Indiase godheden. In een moderne georiënteerde Ayurvedische praktijk gaat het duidelijk klinisch aan toe, de meubels en de techniek zijn gebaseerd op de huidige eisen aan de professionele praktijk. In beide praktijken kan een zeer geavanceerde Ayurvedische geneeskunde worden beoefend, laat u zich daarom niet door uiterlijkheden van de wijs brengen.
Het aanpassingsvermogen van Ayurveda is zijn grote kracht. Daardoor kunnen wereldwijd de bestaande gezondheidsstelsels door de Ayurvedische geneeskunde en levensfilosofie bereikt worden.
Traditionele Ayurveda in vergelijking met moderne Ayurveda
Als gevolg van de technologische vooruitgang in de afgelopen jaren is ons leven in toenemende mate veranderd: het leven is sneller, gevarieerder, onrustiger geworden. Werk en recreatie zijn niet altijd in een gezonde balans, ons vermogen om om te gaan met stress wordt op de proef gesteld. Dit komt ook in de geneeskunde tot uiting: therapieën dienen sneller effect te hebben, gemakkelijker toepasbaar en minder onaangenaam te zijn.
Veel van de in de traditionele Ayurveda aanbevolen behandelingen vereisen tijd, geduld en rust. Men kan dit zeer goed waarnemen bij de bekende herstel-kuur Panchakarma: bij volledige implementatie vereist deze kuur een periode van 4 tot 12 weken. Na elke intensieve ingreep in het milieu van het lichaam worden rustpauzes voorgeschreven. In de hedendaagse Europese Ayurveda worden de meeste Pancha Karma kuren slechts voor een periode van 10 tot 20 dagen aangeboden. In de VS kon ik zelfs een “One Day Panchakarma Treatment” vinden.
Bij dergelijke verkorte en samengeperste therapie programma’s zijn de bereikte resultaten moeilijk vergelijkbaar. We kunnen hier dus zeker spreken van een verlies aan authenticiteit en werkzaamheid. Maar ook hier geldt het principe: beter minder dan niets. Nadere informatie over Panchakarma en advies voor het selecteren van de kuuraanbieders kunt u vinden op onze website; klik hier.
Werden in de traditionele Ayurveda geneesmiddelen met de hand vervaardigd, in de moderne Ayurveda worden steeds meer farmaceutische machines ingezet. Traditionele Indiase Ayurvedische remedies bevatten vaak meer dan 30 componenten, terwijl de moderne Europese Ayurveda zich steeds meer in de richting van een behandeling met mono preparaten in capsule vorm ontwikkeld. Was er in de traditionele Ayurveda slechts een beperkt aantal eetbare oliën en vetten beschikbaar, vandaag de dag zijn dat in Europa ongeveer 30 soorten. Terwijl er de traditionele Ayurveda informatie over bewegingstherapie (Vyayama) ontbrak, kan in de moderne Ayurveda een duur-, kracht-, en flexibiliteits- training doelgericht worden opgezet.
De kracht van de moderne Ayurveda ligt in de verbinding met de westerse geneeskunde en de inheemse natuurgeneeskunde. Modern Ayurvedische diagnostiek betrekt ook de resultaten van de westerse laboratoriumdiagnostiek en andere diagnostische methoden. Daardoor kunnen patiënten efficiënter en met meer verantwoording worden behandeld. Tegelijkertijd kunnen vandaag de dag Ayurveda behandelingen beter worden gecontroleerd en de resultaten gedifferentieerd worden onderzocht.
Indiase Ayurveda in vergelijking met Europese Ayurveda
Terwijl er in de Indiase Ayurveda ook vandaag de dag veel acute infectie ziekten worden behandeld, staat in de Europese Ayurveda de begeleiding van chronische, functionele en psychosomatische zieke mensen op de voorgrond. In India worden per dag veel meer patiënten gezien, in grote klinieken soms zelfs in intervallen van 5-minuten , wat we normaal alleen maar kennen van de alledaagse praktijk van de hectische westerse geneeskunde in grote ziekenhuizen. In Europa geeft een Ayurvedisch therapeut veel tijd en aandacht aan zijn cliënten, zelden worden meer dan 10 cliënten per dag behandeld.
De grote kracht van de Indiase Ayurveda ligt in de verbondenheid en de aansluiting met de traditie. Veel inhoud van de oude geschriften zijn vreemd voor ons westerlingen, maar voor de Indiërs een deel van hun cultuur. Een Indiase Ayurvedische arts kan kiezen uit tal van middelen, die in alle mogelijke doseervormen beschikbaar zijn. Het wettelijk kader voor de uitvoering van de Ayurvedische therapieën is in India ook beduidend minder streng.
In Europa speelt het inzicht in de individuele constitutie, in vergelijking met de huidige situatie, een minder belangrijke rol. De Europese Ayurveda therapeut gaat meer op de levensomstandigheden, gevoelens en behoeften van de cliënten in. Hij is vaak een contactpersoon voor medische, psychologische en spirituele kwesties. Ayurvedische geneesmiddelen zijn in Europa weliswaar in mindere mate beschikbaar, maar wel in een hogere en met name gecontroleerde kwaliteit.
Conclusie
Er is slechts een klassieke Ayurveda, die op de ongeveer 2500 jaar oude Indiase traditie gebaseerd is. De toepassing kan op de Indiase, Europese, traditionele en / of moderne manier gedaan worden. Combinaties van deze stijlen worden vaak aangetroffen.
Of een praktijk of Ayurvedische faciliteit daadwerkelijk klassieke Ayurvedische geneeskunde beoefent, is voor leken moeilijk te zien. Hoe meer ze zich met de ayurveda bezig houden, des te beter ze het onderscheid leren zien. Daar wil ik met mijn ayurveda Blog aan bijdragen.
Voor mijn Blog klik hier.
Met de beste wensen voor uw gezondheid,
Door Ralph Steuernagel